Ποια είναι τα διαφορετικά είδη επιχρισμάτων για ξύλο και πώς πρέπει να εφαρμόζονται;

Τα χρώματα για ξύλο μπορούν να χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με τη χρήση τους. Μάθετε ποια είναι τα διάφορα προϊόντα για ξύλινες επιφάνειες και πώς πρέπει να εφαρμόζονται.

1. Συντηρητικά ξύλου

Τα συντηρητικά ξύλου είναι προϊόντα που έχουν στόχο την προστασία της ξύλινης επιφάνειας από τη μούχλα, τους μικροοργανισμούς, τους μύκητες και την μπλε κηλίδα.  Οι επιχρωματιστές ξύλου συνήθως περιέχουν ένα συνδετικό μέσο και οργανικά βιοκτόνα.

Όσο πιο βαθιά διεισδύσει στην ξύλινη επιφάνεια το συντηρητικό τόσο μεγαλύτερο και το ποσοστό προστασίας που προσφέρει. Γι’ αυτό το λόγο τα συντηρητικά ξύλου είναι λεπτόρρευστα (χαμηλού ιξώδους).

2. Στόκοι επιδιόρθωσης

Είναι προϊόντα σε μορφή πάστας (υψηλού ιξώδους) που χρησιμοποιούνται για την επιδιόρθωση ατελειών, το γέμισμα οπών και ρηγματώσεων σε γυμνό ξύλο. Πρέπει να είναι εύκολοι στην εφαρμογή, να διαθέτουν γεμιστική ικανότητα, να μην ρηγματώνουν και να μην συρρικνώνονται. Εφαρμόζονται συνήθως με τη χρήση σπάτουλας είτε σε σπάνιες περιπτώσεις με ειδικές μηχανές.

To συνδετικό μέσο των στόκων μπορεί να είναι αλκυδικές ρητίνες, νιτροκυτταρίνη, λάτεξ, εποξειδικές και ουρεθανικές ρητίνες. Διατίθενται σε ποικιλία αποχρώσεων καθώς και σε άχρωμο και λευκό.

3.Επιχρωματιστές / Βερνίκια εμποτισμού

Είναι προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό ξύλινων επιφανειών χωρίς να καλύπτουν τα νερά και τη φυσική δομή του ξύλου. Λόγω της χαμηλής επιφανειακής τους τάσης,  επιτυγχάνεται μια ομοιόμορφη χρωματική απόδοση στους ευρέως διαδεδομένους τύπους ξυλείας.

Στην αγορά διατίθενται τόσο επιχρωματιστές διαλύτου όσο και νερού. Προτού επιλέξετε σκεφτείτε τα εξής:

• Επειδή το είδος και η παρτίδα της ξυλείας επηρεάζουν την τελική απόχρωση του επιχρωματιστή, ελέγξτε αν υπάρχει διαθέσιμο δείγμα, για να βεβαιωθείτε ότι η τελική απόχρωση είναι η επιθυμητή.
• Το τρίψιμο με γυαλόχαρτο επηρεάζει την τελική χρωματική απόδοση του επιχρωματιστή στο ξύλο. Αποχαρτάροντας με χοντρό γυαλόχαρτο, θα ανοίξουν περισσότερο οι πόροι του ξύλου, επιτρέποντας το βαθύτερο εμποτισμό του επιχρωματιστή επιτυγχάνοντας  ομοιόμορφο χρωματικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, με την χρήση ψιλού γυαλόχαρτου, δεν θα επιτευχθεί βαθύς εμποτισμός, με αποτέλεσμα μέρος του επιχρωματιστή να μην απορροφηθεί πλήρως παραμένοντας στην ξύλινη επιφάνεια, οδηγώντας στη δημιουργία χρωματικών κηλίδων. Το φαινόμενο είναι πολύ έντονο σε μεγάλες επιφάνειες.
• Η μέθοδος εφαρμογής επηρεάζει τον τελικό χρωματικό τόνο.
• Στην περίπτωση που επιλεχθεί η εφαρμογή βερνικιού πάνω από τον επιχρωματιστή, πρέπει να ληφθεί υπόψη το είδος του βερνικιού, γιατί η τελική απόχρωση ενδέχεται να αλλοιωθεί.
  

4. Sanding Sealers

Τα βερνίκια είναι προϊόντα φινιρίσματος που σχηματίζουν ένα διάφανο φιλμ όταν στεγνώνουν. Στη βιομηχανία του ξύλου χρησιμοποιούνται συνήθως όξινα καταλυόμενα, πολυουρεθανικά, υδατοδιαλυτά και βερνίκια με σκληρυντή UV. Η επιλογή του κατάλληλου τύπου βερνικιού, επηρεάζεται από τον τύπο του υποστρώματος, τη δομή, το σχήμα του αντικειμένου που πρόκειται να επικαλυφθεί και από τη μέθοδο εφαρμογής.

To επιθυμητό αποτέλεσμα του βερνικώματος επηρεάζεται από το είδος της προετοιμασίας καθώς και των συνθηκών στεγνώματος.

5. Sanding Sealers (Σφραγιστικά λείανσης)

Οι πιο σημαντικές ιδιότητες των συγκεκριμένων προϊόντων είναι η ευκολία τριψίματος τους και ο γρήγορος χρόνος στεγνώματος αυτών. Η βιομηχανία του ξύλου χρησιμοποιεί συχνά σφραγιστικά ενός συστατικού που είναι εύκολα στη χρήση τους.

6.Τελικά βερνίκια (top lacquers)

Οι πιο σημαντικές ιδιότητες τους είναι η αντοχή στην τριβή, στην μηχανική καταπόνηση και τα χημικά. Τα top lacquers που είναι κατάλληλα για εξωτερική χρήση πρέπει επιπλέον να διαθέτουν ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες και να διαθέτουν τέτοια ελαστικότητα που να ακολουθούν τις συστοδιαστολές του ξύλου χωρίς να ρηγματώνουν. Βαθμός ελαστικότητας απαιτείται και για βερνίκια που προορίζονται για συνθήκες με υγρασία.

7.Ριπολίνες/ Βελατούρες

Η βασική διαφορά μεταξύ ριπολίνης και βερνικιού είναι ότι στις μεν ριπολίνες χρησιμοποιούνται καλυπτικά πιγμέντα ενώ στα βερνίκια όχι.

Τα πιγμέντα εξασφαλίζουν την απόχρωση και την κάλυψη που παρέχουν οι ριπολίνες. Επιπλέον, οι ριπολίνες έχουν την ιδιότητα να καλύπτουν είτε ολοκληρωτικά την ξύλινη επιφάνεια είτε μόνο τα νερά αυτής (ριπολίνες εμποτισμού), προστατεύοντας τη πιο αποτελεσματικά π.χ. από την ηλιακή ακτινοβολία UV. Συχνά, εσφαλμένα πιστεύεται ότι η ριπολίνη θα καλύψει όλα τα ελαττώματα του υποστρώματος που ανακαλύπτονται κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.

Κατά τη διαδικασία της βαφής, ο τρόπος εφαρμογής, η ποιοτική ριπολίνη καθώς και η σωστή προετοιμασία της επιφάνειας είναι προ απαιτούμενα για υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα. Τα αστάρια που χρησιμοποιούνται για την σωστή προετοιμασία της προς βαφή με ριπολίνη ξύλινης επιφάνειας, ονομάζονται βελατούρες. Οι πιο σημαντικές ιδιότητες τους ο γρήγορος χρόνος στεγνώματος, η γεμιστική τους ικανότητα και φυσικά η ευκολία τριψίματος. Αντιστοίχως, οι πιο σημαντικές ιδιότητες των ριπολίνων, είναι η αντοχή στη μηχανική τριβή, στα χημικά και στις καιρικές συνθήκες.